Ik dacht: fase drie. De inwoners van elke stad waar massatoerisme ‘aan de markt’ wordt overgelaten, doorlopen vier stadia: euforie (leuk die belangstelling voor mijn stad), apathie (ze doen maar), irritatie (dit kan toch niet waar zijn?) en oppositie (verzet). Fase drie-reacties zie, hoor en lees ik steeds vaker. Dat wil wat zeggen want lankmoedigheid wordt in Maastricht met hoofdletters geschreven. De brief verscheen op het moment dat bekend werd dat een aantal politieke partijen in de stad vindt dat de zestigdagennorm voor het Vrijthof niet toereikend is. „Daarom moet in goed overleg gekeken worden of er niet meer evenementen per jaar kunnen plaatsvinden.” Let op dat moet. Nog een voorbeeld, ook uit deze krant: ‘Het aantal riviercruises dat Maastricht jaarlijks aandoet, moet verdubbelen naar tweehonderd.
Dat levert 10.000 extra toeristen op. Daarom betalen de gemeente en de provincie mee aan een nieuwe aanlegsteiger’. Van wie moet dit? Behalve dan van de Rupsjes Nooitgenoeg waar de kassa toch al het hardst rinkelt? Hun zou ik het boek Van wie is de stad van Floor Milikowski willen aanraden. Dat gaat over Amsterdam. En wat er gebeurt als een historische binnenstad wordt gezien als een ‘product’ dat je kunt verhandelen. Amsterdam wil nu juist minder evenementen vanwege de verwoestende effecten die al die pret heeft op de leefbaarheid. De stad is viezer, voller en onbereikbaarder dan ooit. Bovendien is ze onbetaalbaar geworden voor gewone mensen.
Dit is de stad die een hotelstop afkondigde, maar ziet hoe nog eens 14.000 hotelkamers op het bestaande aanbod van 35.000 worden gestapeld. Dit is de stad waar bestuur, gemeenteraad, toeristische industrie, hotellerie, Airbnb, vakantieverhuurders, musea, toeristenwinkels en marketingorganisaties critici jarenlang weghoonden met de opmerking dat Amsterdam geen Venetië is en ‘dat je maar op het platteland moet gaan wonen als je rust wil’. Die stad dus. Die nu, te laat waarschijnlijk, op zoek is naar een ‘visie’ om de Venetiaanse valkuil te ontlopen. Ik vermoed dat de mensen die nu vinden dat dingen moeten tegen elkaar zeggen dat Maastricht geen Amsterdam is. Totdat fase vier aanbreekt. Dan wordt er gegarandeerd om een ‘visie’ geroepen.
INFO
Amsterdam wil minder evenementen vanwege de verwoestende effecten die al die pret heeft op de leefbaarheid.